رزین میکس بد

 رزین  میکس بد

رزین مبادله کننده یون میکس بد برای تصفیه آب

اصولا رزین های میکس بد یا رزین های مبادله کننده یون میکس بد در صنعت تصفیه آب برای شفاف کردن آب تا رسیدن به کیفیت آب بدون یون به طور مثال بعد از یک سیستم اسمز مع(RO) استفاده می شود. رزین میکس بد به عنوان رزینی که شامل رزین های مبادله کننده آنیونی و کاتیونی قوی است، گفته می شود.

کاربرد معمول شامل :

    ·تولید آب فوق العاده خالص

    ·دیونیزه کردن آب

    ·شفاف سازی آب میعان شده(برای آب ورودی به بویلر)

    ·پاک کنندگی میکرو الکترونیک

    ·صنایع دارویی

    ·نسبت حجم رزین کاتیونی به آنیونی باید به نسبت40:60 تا 60:40 باشد

    ·فلو جریان آب 20-40 حجم تانک بر ساعت باشد.

    ·سطح احیا کننده از 80-100 گرم بر لیتر برای اسید کلریدریک یا 120-160 گرم بر لیتر برای اسید سولفوریک برای رزین کاتیونی و 80-100 گرم بر لیتر سود برای رزین آنیونی می باشد.

    ·نهایتا کمتر از هر 4 هفته یکبار سرویس بشوند.

    ·زیاد ترین سیلیکایی که افزوده می شود، 1 گرم بر لیتر و در انتهای تانک می باشد.

    ·کم ترین ارتفاع رزین میکس بد کاتیونی 450 میلی متر یا 1.5 فوت می باشد.

رزین میکس بد صنعتی

رزین های کاتیونی و آنیونی می توانند در یک ظرف معمولی با یکدیگر اختلاط گردند و آب با کیفیت بالا بوسیله واکنش های تبادل یونی زیاد تولید کنند که به صورت مکرر به عنوان یک گذرگاه آبی در طول بستر اختلاط رزین ها اتفاق می افتد. میکس بد به طور ساده مخلوطی از رزین های آنیونی و کاتیونی قوی به نسبت 40% کاتیونی و 60% آنیونی تشکیل شده است. سایر نسبت ها می تواند بسته به آنالیز آب، ظرفیت دلخواه و کیفیت مورد نظر آب تصفیه شده بکار گرفته شود.

این شکل از دیونیزه کردن به صورت ساده زمانی استفاده می گردد که به یک کیفیت آب با هدایت الکتریکی کمتر از 1 micromho(یا مقدار TDS کربنات کلسیم 0.5ppm یا مقاومت ویژه 1 megohm-cm) نیاز باشد.

یک واحد رزین میکس بد همچون می تواند به عنوان یک شفاف ساز که یک سیستم تک یا چند رزینی را دنبال می کند، استفاده بشود. این ترتیب، زمانی استفاده خواهد شد که یک کیفیت آب با هدایت الکتریکی تا 0.05 micromho (18.2 megohm-cm) نیاز باشد.

یک طرح ساده برای رزین های میکس بد با هدف تزریق دوباره رزین ها که در درون همان ظرف هم انجام شود، نیاز است. در این مورد نیاز می باشد که رزین آنیون از کاتیون قبل از اینکه اسید و سود افزوده شود، از هم جدا بشوند. این عمل بوسیله شستشوی مع رزین ها انجام میشود با استفاده از جریان مناسبی از آب.

رزین کاتیونی که دانسیته بیشتری دارد، در تانک رزین ته نشین خواهد شد، در حالیکه رزین های آنیونی به سمت بالای تانک خواهند رفت(در بعضی حالتها، از آب نمک برای کمک به این جداسازی استفاده می گردد).

هر یک از بسترهای رزینی جداشده دوباره تزریق و بازسازی می شوند. پس از تاثیر مواد شیمیایی تزریق شده، رزین ها شستشو داده می شوند و بعد فورا بوسیله هوای فشرده تمیز(فاقد روغن)با هم مخلوط میشوند.

یک رزین خنثی میتواند قبل از تزریق به همراه رزین های آنیونی و کاتیونی به کار برده شوند، برای بهبود جداسازی فیزیکی و ظاهری. رزین خنثی اثری ندارد و روی کیفیت اب هیچ تاثیری نخواهد گذاشت. در مدت زمان شستشو، رزین خنثی به علت دانسیته آن که بین دانسیته رزین کاتیونی و آنیونی است، در یک لایه ای میان رزین کاتیونی و آنیونی خواهد نشست و این یک لایه جدا کننده به وجود خواهد آورد.

مراحل تزریق رزین میکس بد:

1.جداکردن رزین از طریق شستشو و ته نشینی(رزین کاتیونی در تانک ته نشین می شود، در حالیکه رزین های آنیونی در بالای آن قرار می گیرند به دلیل اختلاف در سرعت ته نشینی)

2.تزریق از طریق اضافه کردن اسید احیا کننده به تانک، احیا رزین کاتیونی و آنیونی به طور همزمان عمل می کنند.

3. شستشو دادن

4. تخلیه کردن ماده احیا کننده

5. افزودن رزین جدید چنانچه نیاز باشد که حجم رزین به حجم طراحی اولیه برسد.

6. اختلاط رزین ها با استفاده از جریان هوا

7. پر کردن تانک

8. شتشوی بلافاصله با آب

نکات طراحی رزین میکس بد

عوض کردن رزین های میکس بد هنگامی مورد نیاز خواهد بود که آنالیز آب تولیدی کم تر از حد قابل قبول باشد یا اینکه به درجه ای از آب سالم نیاز باشد که به کیفیت آب مطمئن باشیم.TDS آب خروجی از تانک رزین میکس بد باید در 25 درجه سانتیگراد در حدود 10-20 ppm باشد.